Ef um mjög þungan farmflutning er að ræða getur verið vel heppilegt að festa farminn með festingarkeðjum sem eru samþykktar samkvæmt EN 12195-3 staðlinum, í stað veffestinga sem eru samþykktar samkvæmt EN 12195-2 staðlinum. Þetta er til að takmarka fjölda festinga sem þarf, þar sem festingarkeðjur veita mun meiri festingarkraft en veffestingar.
Dæmi um keðjufestingar samkvæmt EN 12195-3 staðli
Venjulega eru festingarkeðjurnar af stuttu hlekkjagerðinni. Á endanum eru sérstakar krókar eða hringir sem festa á ökutækið eða tengja farminn ef um bein festingu er að ræða.
Festingarkeðjur eru með spennubúnaði. Þetta getur verið fastur hluti af festingarkeðjunni eða sérbúnaður sem er festur meðfram festingarkeðjunni sem á að spenna. Það eru mismunandi gerðir af spennukerfum, svo sem skrallgerð og gerð snúningssylgju. Til að uppfylla EN 12195-3 staðalinn er nauðsynlegt að til séu tæki sem geta komið í veg fyrir að losni við flutning. Þetta myndi í raun skerða virkni festingarinnar. Eftirspennubilið verður einnig að vera takmarkað við 150 mm, til að forðast möguleika á álagshreyfingum með tilheyrandi spennutapi vegna sets eða titrings.
Dæmi um plötu samkvæmt EN 12195-3 staðli
Notkun keðja til beinnar festingar
Birtingartími: 28. apríl 2022